- Details
- Hits: 17703
Αυτή τη γαλατόπιτα έφτιαχνε η θεία μου , στο χωριό (Παλλάντιο Αρκαδίας) το Πάσχα . Ήταν το τοπικό , παραδοσιακό γλύκισμα των ημερών. ΄Εψηνε κάτι τεράστια , αλουμίνια ταψιά με μεγάλες ποσότητες από γάλα κι αυγά και φυσικά το βουτυράκι που έκανε όλο το σπίτι να μοσχοβολάει αλλά έκανε και ένα άλλο θαύμα: έκανε τις άκρες του γλυκού ξεροψημένες και τραγανές έτσι που όλοι αγωνιούσαμε να εξασφαλίσουμε ένα τέτοιο “γωνιακό” κομμάτι . Η γεύση του και η νοστιμιά του δεν περιγράφονται καθώς ήταν φτιαγμένο με αγνά υλικά αλλά και με αγάπη , απλότητα , ζεστασιά και έντονο αίσθημα φιλοξενίας…Τη γαλατόπιτα της θείας τέτοια εποχή τη φτιάχνω κι εγώ και προσπαθώ να προσεγγίσω το άρωμα και τη γεύση της εποχής των παιδικών μου χρόνων στο χωριό…
Υλικά :
- Details
- Hits: 39804
Η μάνα…αυτό το ιερό πρόσωπο που μας έφερε στη ζωή...μας κρατούσε από το χέρι στα πρώτα μας βήματα…μας έμαθε να περπατάμε…μας έμαθε να κλαίμε , να γελάμε , να αγαπάμε…μας έμαθε να ζούμε…και δεν έπαψε ποτέ να μας δείχνει το δρόμο , να μας μαθαίνει πράγματα…να μας κοιτάζει στα μάτια , να τη κοιτάζουμε κι εμείς και να παίρνουμε δύναμη . Κι όταν κάποτε φύγει για τον ουρανό , είναι πάντα εκεί με όλα όσα σφράγισαν την ύπαρξή της , με όλα όσα μάθαμε , τα μικρά και τα μεγάλα , τα σημαντικά και τα ασήμαντα…τα καθημερινά…Μιλώντας με τη φίλη Μαριάννα για τη συνταγή που μοιράζομαι σήμερα μαζί σας , νόμιζα ότι η μαμά της (που έφτιαχνε αυτό το γλυκό) ζει…όμως έχει φύγει…Κι οι συνταγές της και τα μυστκά της είναι εκεί , μέσα στην καρδιά της κόρης της όπου θα συνεχίσει να ζει….
Υλικά :
- Details
- Hits: 3107
Όταν αναφερόμαστε στο κουμ κουάτ , αυτό το πανέμορφο φυτό με τους μικρούς , αρωματικούς καρπούς και τα καταπράσινα φύλλα , το μυαλό μας πηγαίνει στην Κέρκυρα . Έχουμε πιει το περίφημο λικέρ και έχουμε δοκιμάσει το απίθανο γλυκό του κουταλιού που κατακλύζει το στόμα με μια ασύγκριτη γλύκα αλλά και τα αιθέρια έλαιά του… Εμένα όμως μου θυμίζει μια υπέροχη , καμαρωτή γλάστρα στη βεράντα του σπιτιού των παιδικών μου χρόνων ! Το μικρό , “ζημιάρικο” χεράκι μου , δεν άφηνε στο καημένο το φυτό ούτε για μια μέρα πάνω τους καρπούς του…Ο λόγος;…Μα μου άρεσε πάρα πολύ να τους γεύομαι έτσι ωμούς και σπιρτόζικους όπως ήταν…Τις προάλλες μια γνωστή με “φίλεψε" μισό κιλό κουμ κουάτ και φυσικά δεν έχασα καθόλου χρόνο…να μην πω ψέματα…μια χουφτίτσα από αυτά είχαν την ίδια τύχη με τα κουμ κουάτ των παιδικών μου χρόνων!
Υλικά:
- Details
- Hits: 4828
Αρώματα νοσταλγικά , αγαπημένα που μας ταξιδεύουν σε άλλους τόπους και άλλες εποχές. Το γλυκάκι αυτό , το αγαπώ για τη βελούδινη υφή του , την απαλή γεύση του και το διακριτικό του άρωμα με το ανθόνερο και το ξύσμα λεμονιού να αγκαλιάζονται γλυκά ενώ το λίγο βουτυράκι να κάνει τόσο αισθητή την παρουσία του, όσο ακριβώς πρέπει . Το καταΐφι είναι ροδοψημένο, τραγανό , σιροπιασμένο και γεμιστό με μια δροσερή κρέμα τυριού…Δεν ξέρω αν σας έπεισα να το δοκιμάσετε , εκείνο που ξέρω είναι ότι το γλυκό αυτό είναι αγαπημένο , αρχοντικό και δελεαστικό, ιδανικό σαν επιδόρπιο μετά από ένα χορταστικό γεύμα!
Δείτε το :
Υλικά (για ένα πυρέξ 35x25):
