- Details
- Hits: 6538
Να ήταν τρόπος όλη την ώρα να έχω κρέπες έτοιμες για γέμισμα . Κάθε μια να τη γεμίζω με τέτοια υλικά που να αποτελεί ένα μοναδικό , ξεχωριστό , δελεαστικό και πικάντικο κολατσιό…Και τις υπόλοιπες να τις μετατρέπω με τα "χίλια καλά" σε ένα μικρό , γλυκό θαύμα από το εσωτερικού του οποίου θα “ξεχύνεται” πληθωρικά ή πραλίνα φουντουκιού και τα τρίμματα του μπισκότου , της καρύδας ή της λευκής σοκολάτας! Επειδή πολύ ξεφύγαμε όμως, ας επανέλθουμε στις αλμυρές , παραγεμιστές , δελεαστικές κρεπούλες μας που θα τις περιλούσουμε με μια ελαφριά κρέμα γάλακτος , θα τις πασπαλίσουμε με λίγο τυρί , θα τις γκρατινάρουμε και θα τις σερβίρουμε κι όποιος πρόλαβε , πρόλαβε…
Υλικά :
- Details
- Hits: 2986
Τι μεζεδάκι κι αυτό!…να το απολαμβάνει κανείς από την ώρα που αρχίζει το μαγείρεμά του μέχρι τη στιγμή που θα εξαφανιστεί και η τελευταία σταγόνα από τη σαλτσούλα του . Όλα τα αρώματα μαζί…το σκορδάκι , το ούζο , το κάρυ , η πάπρικα και το λεμόνι . Ας μη βιαστούμε να καταδικάσουμε τα μύδια για υψηλά επίπεδα χοληστερίνης κλπ. , γιατί σύγχρονες έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα μύδια περιέχουν τόσα λιπαρά όσα το κοτόπουλο ενώ οι πρωτεΐνες και τα Ω3 λιπαρά που περιέχουν τα κάνουν μια εξαιρετική τροφή και καλό θα ήταν να τα εντάξουμε στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα διατροφής .
Δείτε τα:
Υλικά :
- Details
- Hits: 44143
Όταν φτιάχνω αυτή την τυρόπιτα μέσα μου την ονομάζω “μπουγάτσα με τυρί” και κατά βάθος την έχω κρυφό καμάρι . Δεν την αναφέρω βέβαια επισήμως με αυτή την ονομασία σεβόμενη την έξοχη , κλασική , παραδοσιακή μπουγάτσα με τυρί που μόνο στη Μακεδονία θα μπορούσε να συναντήσει κανείς και δικαιωματικά τους ανήκει και το όνομα και η χάρη…Εγώ την προσεγγίζω από πολύ μακριά με φύλλο σφολιάτας και μια κρεμώδη γέμιση βασισμένη στο γάλα και το σιμιγδάλι…Πέρα από την ονομασία , μιλάμε για μια υπέροχη πίτα που εξαφανίζεται με ραγδαίους ρυθμούς και η βελούδινή της τυροκρέμα κάνει τη διαφορά…
Δείτε την :
Υλικά :
- Details
- Hits: 7063
Αυτή την εκδοχή μαγειρέματος του ρυζιού την έχω συνδέσει με τα πιο γιορτινά γεύματα της οικογένειας , όταν ήμουν παιδί . Ήταν το επίσημο γαρνίρισμα σε ψητά αλλά και σε κοκκινιστά της κατσαρόλας και δεν είχα άδικο να το θαυμάζω τότε που στο σπίτι μας γνωρίζαμε μόνο το ρυζάκι σε σούπα ή το απλό σπειρωτό . Δεν ήταν και λίγο πράγμα , στα παιδικά μου μάτια να βλέπω τη μητέρα να σωτάρει ανάμικτα λαχανικά και ψιλοκομμένο μπέικον! Τώρα μπορεί να γελάμε, τότε όμως απλά γλύφαμε τα δάχτυλά μας! Τι να πω τώρα; Στις δέκα φορές που θα έχω τραπέζι , τουλάχιστον οι μισές περιλαμβάνουν το συγκεκριμένο “ριζότο” στο μενού , χάρη σε αυτή την παιδική ανάμνηση.
Και είναι τόσο απλό και νόστιμο :