Taste of Life by Betty
Πουρές πατάτας (και 3 μικρά μυστικά)
Ας το παραδεχτούμε , όταν λέμε πουρέ , το μυαλό αμέσως πηγαίνει στη μαγική αυτή βελούδινη , παχιά κρέμα από βρασμένες πατάτες μου μοσχοβολά βούτυρο και μας θυμίζει το πατροπαράδοτο γεύμα των παιδικών μας χρόνων με το κοκκινιστό μοσχαράκι της κατσαρόλας και την πλούσια σάλτσα που συνόδευε τόσο τέλεια…Κατά γράμμα βέβαια ο πουρές (puree) που είναι γαλλική λέξη σημαίνει καλά πολτοποιημένη βρασμένη τροφή , όχι απαραίτητα πατάτα…Μα όπως και να έχει ο κλασικός , μαμαδίστικος πουρές πατάτας έχει μια σπουδαία θέση στην καρδιά μας. Συνδυάζει κατά κύριο λόγο το μοσχάρι , αλλά αποτελεί εξίσου αχτύπητο δίδυμο μαζί με το ψητό ψάρι ή το σνίτσελ. Και βέβαια μαζί με τα λατρεμένα σουτζουκάκια αποτελεί μια παραδοσιακή πρόταση , ένα από τα απόλυτα comford foods φαγητά , παραδοσιακό και γεμάτο νοσταλγία.
Υλικά:
Σολομός με αρωματικό λαδολέμονο (με θυμάρι , ροζ πιπέρι , εστραγκόν , δεντρολίβανο)
Αυτό το κομμάτι ψαριού με τη χαρακτηριστική γεύση και το ακόμα πιο χαρακτηριστικό χρώμα έχει πολλούς λόγους να είναι αγαπημένο: Πρώτα-πρώτα είναι πλούσιο σε Ω-3 λιπαρά και συνεπώς ωφέλιμο για τον οργανισμό. Επιπλέον είναι πεντανόστιμο και μπορεί να το απολαύσει κανείς με πολλούς τρόπους και πολλές μεθόδους μαγειρέματος , συνοδευμένο με ένα σωρό υλικά ενώ τέλος είναι ένα ψάρι που μαγειρεύεται εύκολα και γρήγορα χωρίς να απαιτεί ιδιαίτερη δεξιοτεχνία μα απλές , προσεκτικές κινήσεις. Σήμερα θα το ψήσουμε , θα το περιλούσουμε με ένα αρωματικό λαδολέμονο και θα το απολαύσουμε με τον καλύτερο τρόπο…
Υλικά:
Κυδώνι , γλυκό του κουταλιού
Δεν το αγαπώ απλώς το συγκεκριμένο γλυκό , το λατρεύω και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο καιρό δεν έχω καταγράψει τη συνταγή μου στο site. Προφανώς η εξήγηση είναι απλή: Μου είναι τόσο οικείο και απλό , μου είναι τόσο δεδομένο , κάτι σαν τα τηγανιτά αυγά που θεωρείς ότι δεν υπάρχει λόγος να καταγράψεις τη συνταγή…γιατί ο καθένας τη γνωρίζει…Πόσο λάθος έκανα! Το κυδώνι , το γλυκό του κουταλιού είναι το απόλυτο παραδοσιακό γλυκό , το απόλυτο κέρασμα , το αξεπέραστο φίλεμα , το κορυφαίο επιδόρπιο , το μοναδικό συνοδευτικό του γιαουρτιού , η παντοτινή μου αγάπη που έπρεπε να κοσμεί το site και να αποτελεί κορυφαία επιλογή στα παραδοσιακά γλυκά εδώ και καιρό…Ωστόσο “κάλλιο αργά παρά ποτέ”! Αποφάσισα να το ανεβάσω φέτος αφού ομολογουμένως μου έγινε υπέροχο…
Υλικά:
Τηγανίτες με μύρτιλα (blueberries) και κρέμα τυρί
Αν ήμουν…βασίλισσα θα ήθελα τηγανίτες για πρωινό σε καθημερινή βάση…Δεν είναι μόνο η γεύση τους που απογειώνει καθώς μπερδεύεται γλυκά το αφράτο ζυμαράκι με τα φρούτα και το σιρόπι σε ένα μαγικό βουναλάκι απόλαυσης , μα είναι όλη η διαδικασία που αξίζει τον κόπο…Η κουζίνα ξεχειλίζει από το άρωμα της βανίλιας , το τηγάνι στη φωτιά στέλνει κι αυτό τα μηνύματά του καθώς λιώνει το βούτυρο και υποδέχεται τις κουταλιές του μαγικού χυλού και το τραπέζι μετατρέπεται σε χώρο γιορτής…Αφού δε μπορώ να ζήσω σα βασίλισσα και δεν έχω την πολυτέλεια να απολαμβάνω τις ζεστές μου τηγανίτες κάθε πρωί , τουλάχιστον φροντίζω να ζω αυτή τη γευστική μυσταγωγία κάποια πρωινά Κυριακής ή γιορτής και το εκτιμώ πολύ. Σήμερα οι τηγανίτες έχουν επιπλέον "χάρες" : Κρέμα τυρί που τους χαρίζει βελούδινη υφή και μεστή γεύση , ζουμερά μύρτιλα που τους χαρίζουν φρεσκάδα και φυσικά το απαραίτητο δίδυμο του μίρτυλου , το αρωματικό ξύσμα λεμονιού!
Υλικά:
