Taste of Life by Betty
Χωριάτικη τάρτα (με κολοκυθάκια , ντοματίνια και ανθότυρο)
Όταν βάζω αλευράκι μέσα σε ένα μπωλ και προσθέτω τα ανάλογα υλικά για να πλάσω ζύμη μπαίνω σε άλλη διάσταση , νόμος απαράβατος…Η διαδικασία με ενθουσιάζει , σχεδόν με συναπαίρνει και με κάνει να νιώθω σαν πηλοπλάστης , σαν καλλιτέχνης , σα δημιουργός έργου τέχνης…Αυτή η αίσθηση δίνει την ώθηση στη φαντασία και την εντολή στα χέρια ώστε να δουλεύουν με άλλο ρυθμό και με άλλο σκοπό…και τότε ξεφεύγω από τα όρια της συνταγής που βρίσκεται κάπου εκεί γύρω , παρατημένη και αρχίζω τους αυτοσχεδιασμούς και τις καλλιτεχνίες…Είναι εκείνη η ώρα που λίγο με ενδιαφέρει να δοκιμάσω από αυτό που έφτιαξα…Μου αρκεί που εκφράστηκα μέσα από τα υλικά που είχα στα χέρια μου…
Νηστίσιμο μπράουνι με κολοκύθα, κακάο και ελαιόλαδο
Στην περιήγησή μου στο ίνσταγκραμ , πριν πολύ καιρό εντόπισα ένα λογαριασμό με ιδιαίτερη προσωπικότητα, αυθεντικότητα και ξεχωριστή αισθητική. Όλες οι προτάσεις κι οι συνταγές, διαλεχτές και μοναδικές, η λατρεία για τη φύση έκδηλη και η γενικότερη στάση ζωής ήταν μια ωδή στην ελληνική επαρχία. Δειλά-δειλά έστειλα ένα μήνυμα που έγραφε το εξής: “Είσαι φοβερή, οι συνταγές σου υπέροχες” κι η απάντηση “Άντρας είμαι και με λένε Ζαχαρία” Αυτό ήταν το πρώτο στάδιο γνωριμίας μας ενώ σε δεύτερη φάση, σε μια κοινοποίηση παρουσίας του ανακάλυψα πως είμαστε “γείτονες-κοντοχωριανοί” . Αυτό ήταν το δεύτερο στάδιο γνωριμίας μας, ενώ πριν λίγο καιρό, σε γνωστό εμπορικό της πόλης μου άκουσα κάποιον άγνωστο να με προσφωνεί με το όνομά μου. Ήταν ο Ζαχαρίας, με τον οποίο γνωριστήκαμε προσωπικά και πολύ χάρηκα γι’ αυτό. Το συγκεκριμένο μπράουνι είναι μία από τις πολλές εξαιρετικές προτάσεις που υπάρχουν στο λογαριασμό του ενώ κάπως έτσι χαίρομαι που υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που χειρίζονται με τόσο σωστό τρόπο και με τόση “αλήθεια” τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης!
Υλικά:
Τα τσουρέκια της Ελπίδας
Την πρώτη φορά μπορεί να πει κανείς ότι έτυχε! Την επόμενη φορά που έκανα τα περιφημα τσουρέκια της Ελπίδας , δε μπορεί να έτυχε , αλλά πέτυχε και μάλιστα απόλυτα!. Δε με δελέασε ο τίτλος “χωρίς ζύμωμα” αλλά το όνομα της φίλης μου που σ’ αυτήν χρωστάω τη μεγάλη αγάπη για τα ζυμώματα και τις πίτες αφού αυτή είναι “η πρώτη μου διδάξασα” και το έκανε με τόση πολλή αγάπη που δε μου άφησε περιθώρια να αποτύχω…Ο τρόπος εκτέλεσης της συγκεκριμένης συνταγής και τα καλομετρημένα υλικά καθώς και το όνομα της αγαπημένης μου Ελπίδας το οποίο πλέον αποτελεί εγγύηση είναι ταυτόσημο με την επιτυχία σε κάθε συνταγή. Η όλη διαδικασία είναι τουλάχιστον απολαυστική , η συγκεκριμέμη δόση είναι χορταστική αφού δίνει αρκετά τσουρέκια και το αποτέλεσμα είναι αναμφισβητητα υπέροχο. Αφράτα , πεντανόστιμα , κορδονάτα τσουρέκια με δυνατό άρωμα από μαχλέπι , πλασμένα με βούτυρο , αλεύρι και πολλή , πολλή αγάπη!
Υλικά:
Τάρτα λεμονιού με κρέμα και lemon curd
Το λεμόνι το μαγικό, το αρωματικό κάνει θαύματα και τώρα την άνοιξη, που το μεθυστικό άρωμα του ανθού του μας συνεπαίρνει, εκτιμάμε ακόμα περισσότερο τον υπέροχο καρπό του και όλα όσα μπορούμε να φτιάξουμε με αυτόν! Σε πρώτη φάση έφτιαξα μια δόση lemon curd που οριακά είμαι ικανή να την εξαφανίσω, μόνη της με το κουταλάκι αλλά αυτή τη φορά, ζύμωσα αμέσως και μια βάση γλυκιάς τάρτας, οπότε το γλυκό “ήρθε κι έδεσε”. Μια δροσερή κρέμα με τυρί στη μέση κι όλα ευωδιάσαν μέσα στην κουζίνα μου σα να υποδέχτηκα την Άνοιξη αυτοπροσώπως…
Υλικά για τη βάση:
Καρβελάκι ολικής άλεσης (συνταγή θερμομίξ)
Το ψωμί είναι ένα παρασκεύασμα-θαύμα ταυτισμένο με τη ζωή , τη θρέψη και την επιβίωση του ανθρώπου . Το να ζυμώνει κανείς μάλιστα είναι ακόμα μεγαλύτερη ευχαρίστηση και χαρά . Η δημιουργία που γεννιέται ανάμεσα στα δάχτυλα με λίγο αλεύρι , λαδάκι , νερό και μαγιά είναι μοναδική και αξεπέραστη. Στη συνέχεια έρχονται τα πειράματα και οι δοκιμές . Υπάρχουν τόσα πολλά είδη αλεύρων που μπορεί να συνδυάσει κανείς και να φτιάξει ένα σωρό είδη ψωμιών που πραγματικά δεν έχουν τέλος . Σήμερα θα φτιάξουμε ένα νόστιμο και υγιεινό ψωμί με σκληρό αλεύρι και με αλεύρι ολικής άλεσης, απλά μοναδικό.
Υλικά:
Γαλατόπιτα χωρίς φύλλο (συνταγή θερμομίξ)
Μετά από αρκετές δοκιμές, πειράματα και αυξομειώσεις των υλικών αντίστοιχα, κατέληξα σε αυτή την υπέροχη συνταγή, η οποία κλείδωσε και δεν αλλάζει με τίποτα! Έχει κατά τη γνώμη μου το τέλειο πάχος, την τέλεια πυκνότητα, το τέλειο επίπεδο γλυκύτητας και την τέλεια γεύση. Μια δοκιμή θα σε πείσει και πιστεύω πως θα συμφωνήσεις μαζί μου…Ούτως ή άλλως δε θα κουραστείς αφού θα τα κάνει όλα το θερμομιξ, χωρίς να λερώσεις ούτε δεύτερο μπωλ, ούτε κουτάλι…Όλα τα υλικά στον κάδο, δέσιμο και ψήσιμο απευθείας…Τόσο απλά, τόσο δελεαστικά:
Υλικά:
Τσουρέκια νηστίσιμα με το θερμομίξ
Αυτά τα τσουρέκια τα έφτιαξα ένα απόγευμα, έχοντας σκοπό την άλλη μέρα το πρωί να τα “φιλέψω” κάπου…Βέβαια, δεν τα είχα ξαναφτιάξει τα συγκεκριμένα , μα ήμουν σίγουρη για την επιτυχία τους…Τα υλικά σωστά μετρημένα και η λειτουργία “ζύμη” έτοιμη για δράση. Οπότε όλα ήταν εύκολα κι απλά! Έδωσα στο σύζυγο που ήταν παρόν, να δοκιμάσει χωρίς να του έχω αποκαλύψει πως δεν είναι τα κλασικά τσουρέκια που περιέχουν αυγά και βούτυρο και περίμενα με αγωνία την αντίδραση. Ενθουσιάστηκε και όπως ήταν αναμενόμενο , το “πεσκέσι” την επόμενη μέρα πήγε λειψό. Ωστόσο, είναι τόσο απλή υπόθεση η παρασκευή του που δεν το’χω σε τίποτα να επαναλάβω τη δόση και μάλιστα διπλή!
Υλικά για δυο τσουρέκια: